Αντιμυκητιακή δίαιτα

Η θεραπεία της νόσου του Lyme και των συννοσηροτήτων είναι δύσκολη και μακροχρόνια. Κάθε περίπτωση της νόσου είναι διαφορετική και απαιτεί ατομική προσέγγιση, τόσο σε επίπεδο αντιβιοτικής θεραπείας, βοτανοθεραπείας ή διατροφής. Συχνά, όμως, η αρχική καταπολέμηση της νόσου ξεκινά με τη χορήγηση αντιβιοτικού, συχνά μέχρι και αρκετούς μήνες. Είναι τεράστιο βάρος για τον οργανισμό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επιλογή της σωστής διατροφής είναι τόσο σημαντική.

Ένα κατάλληλο μενού κατά τη διάρκεια της αντιβιοτικής θεραπείας που χρησιμοποιείται στη νόσο του Lyme θα πρέπει:

- υποστηρίζει το συκώτι στη διαδικασία αποτοξίνωσης του οργανισμού
- ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος
- πρόληψη της ανάπτυξης μυκητίασης
- υποστηρίζει την πεπτική διαδικασία
- βοηθούν στην αποκατάσταση της φυσιολογικής βακτηριακής χλωρίδας του εντέρου

Η χρόνια αντιβιοτική θεραπεία σε άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Lyme ή τη συν-μόλυνσή της είναι μια κοινή αιτία ανάπτυξης μυκητίασης (Candida albicans). Τότε αξίζει να εφαρμόσετε την προφύλαξη του - μια αντιμυκητιακή δίαιτα.

Ο κύριος κανόνας της αντιμυκητιακής δίαιτας είναι η αποβολή της ζάχαρης. Θα πρέπει να αποκλείσετε τη σακχαρόζη (ζάχαρη από ένα μπολ ζάχαρης) και διάφορα είδη ζαχαροπλαστικής ή προϊόντα των οποίων το κύριο προϊόν είναι το λευκό, το αλεύρι σίτου, τα ζυμαρικά ή το ρύζι. Επίσης «απαγορευμένα» προϊόντα είναι το αλκοόλ, τα ανθρακούχα ποτά, τα καυτερά μπαχαρικά, τα λιπαρά κρέατα και τα τυριά (λιωμένο, μούχλα, κίτρινο). Τέτοια προϊόντα δημιουργούν ένα ιδανικό περιβάλλον για τον πολλαπλασιασμό των μυκήτων στον οργανισμό μας. Η ζάχαρη είναι επίσης ένα καλό έδαφος αναπαραγωγής για βακτήρια. Τα άτομα με νόσο του Lyme θα πρέπει να αποφεύγουν τη ζάχαρη στη διατροφή τους.

Να θυμάστε, ωστόσο, ότι δεν αξίζει να εγκαταλείψετε όλους τους υδατάνθρακες. Προϊόντα όπως ψωμί ολικής αλέσεως, ζυμαρικά ή πλιγούρι δεν χρειάζεται να εξαιρεθούν από το μενού μας. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε τα φυσικά γιαούρτια, τους ξηρούς καρπούς, τα ωμά λαχανικά, τα μη επεξεργασμένα έλαια, τα ψάρια, το ενσίρωμα και τους σπόρους οσπρίων. Τα μπαχαρικά θα λειτουργήσουν επίσης εδώ: κουρκουμάς, ρίγανη, δεντρολίβανο, κόλιανδρος και κανέλα Κεϋλάνης.

Μόνο όταν έχουμε διαγνώσει καντιντίαση (όταν υπάρχει υπερανάπτυξη της ζύμης Candida albicans, η οποία φυσιολογικά εμφανίζεται στο γαστρεντερικό σωλήνα και διαταράσσει την εντερική μας μικροχλωρίδα), θα πρέπει να σκεφτούμε εναλλακτικές μεθόδους διαιτοθεραπείας. Είναι, μεταξύ άλλων, σχήμα σίτισης 4 σταδίων.

ΣΤΑΔΙΟ Ι
Επιτρέπονται μόνο άπαχο κρέας, μερικά ωμά λαχανικά (εκτός από λοβούς), φυσικό γιαούρτι και κεφίρ, νερό, αφεψήματα από βότανα.

ΣΤΑΔΙΟ II
Σιγά σιγά εισάγουμε το σκούρο ρύζι, τις πατάτες και άλλους σύνθετους υδατάνθρακες στη διατροφή.

Στάδιο III
Επιτρέπονται επιπλέον ωμά φρούτα, ξηροί καρποί ή όσπρια.

ΣΤΑΔΙΟ IV
Το μέλι ή ο καφές εμφανίζεται σποραδικά.

Αυτή η μέθοδος διατροφής είναι πολύ περιοριστική, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πολλές ελλείψεις, επομένως πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο υπό την επίβλεψη ειδικευμένου κλινικού διαιτολόγου.